: منوي اصلي :
بازديدهاي امروز: 3 بازديد
بازديدهاي ديروز: 9 بازديد
مجموع بازديدها: 102278 بازديد
صفحه اصلي
پست الكترونيك
پارسي بلاگ
درباره من
: درباره خودم :
یاس کبود
دلم صاف بود ، عین آینه … هر کسی میومد کنارم،عکسش میفتاد توش … گذشت و دلم پر شد از چهره های زشت و زیبا و گنگ و نامفهوم … اونقدر پر شد که دیگه خسته شد از آینه بودن … خواست که کدر بشه ! منم کمکش کردم !! پس کدر شد … بعد … خدا به هر دوتامون نشون داد! تنها اون بود که فهمید! و از اون روز بود که دلم باهام غریبه شد ...
: لوگوي وبلاگ :
: لينك دوستان من :
: لوگوي دوستان من :
: فهرست موضوعي يادداشت ها :
: آرشيو يادداشت ها :
: نوای وبلاگ :
آسمان تاریک بود … شاید از همیشه تاریک تر …
مه هم داشت … شاید هم غبار بود …
نور چراغ چشمم را میزد … همیشه توی یه همچین شبهایی نور چراغ ها اذیتم میکردن …
چشمام را بستم … نمیخواستم هیچ چیزی باعث بشه فکرم حتی یه لحظه هم جای دیگه ای باشه …
شب قدر بود و من میخواستم که قدرش را بدونم …
قدرش …
قدرم …
گذشت … به آرومی … و … من …
چشمام را باز کردم … تمام شده بود …
درست به اندازه ی یک چشم بر هم زدن …
یا علی !
نوشته شده توسط : یاس کبود
