: منوي اصلي :
بازديدهاي امروز: 9 بازديد
بازديدهاي ديروز: 3 بازديد
مجموع بازديدها: 102319 بازديد
صفحه اصلي
پست الكترونيك
پارسي بلاگ
درباره من
: درباره خودم :
یاس کبود
دلم صاف بود ، عین آینه … هر کسی میومد کنارم،عکسش میفتاد توش … گذشت و دلم پر شد از چهره های زشت و زیبا و گنگ و نامفهوم … اونقدر پر شد که دیگه خسته شد از آینه بودن … خواست که کدر بشه ! منم کمکش کردم !! پس کدر شد … بعد … خدا به هر دوتامون نشون داد! تنها اون بود که فهمید! و از اون روز بود که دلم باهام غریبه شد ...
: لوگوي وبلاگ :
: لينك دوستان من :
: لوگوي دوستان من :
: فهرست موضوعي يادداشت ها :
: آرشيو يادداشت ها :
: نوای وبلاگ :
زمین پر بود از فرشته هایی که با اجازه ی خدا اومده بودن روی زمین تا جشنی را برگذار کنن ...
بالهای فرشته ها همه ی سطح زمین را پوشونده بود ...
دو تا از فرشته ها یه ورق سفید و نورانی دستشون بود ...
همه می خندیدن ...
چه روز بزرگی ، یه بنده به بنده های خوب خدا اضافه شد ...
این ورق را آوردن تا تمام آثار بندگی را توی اون ورق بنویسن ...
دو تا از فرشته ها آروم روی شونه ی راست و چپش نشستن ...
نامه توی دستشون بود ...
همه منتظر بودن تا فرشته ی سمت راست شروع به نوشتن کنه ...
و یه نماز قشنگ ...
و اولین نوشته ی درخشان روی اون ورق کاغذ ...
چقدر نور ! چه صحنه ی قشنگی ...
هنوز هم همه ی فرشته ها دارن می خندن و دست می زنن ...
نوشته شده توسط : یاس کبود
